وب سایت دکتر رامین قاسمی اصل

چگونه دودکش مشترک طراحی و اجرا  می شود؟

دودکش مشترک بر دو نوع است .

الف –در یک طبقه

ب – در طبقات

الف -استفاده از دودکش مشترک دریک طبقه برای وسایل گازسوزی که هوای احتراق آنها از بیرون تامین نمی گردد ممنوع است و اتصال دودکش مستقل و یا مشترک وسایل گازسوز بدون فن به  وسایل گازسوز فن دار و بالعکس مجاز نیست. این طرح برای موتورخانه ها بسیار مطلوب است.  برای اندازه گذاری دودکش مشترک طبق شکل زیر بایستی ظرفیت حرارتی هر دستگاه (Q) بر حسب کیلو کیلوکالری در ساعت و ارتفاع لوله رابط ( R) مشخص باشد . مبنای محاسبات ارتفاع کل  دودکش(H) بر مبنای کوتا ه ترین ارتفاع  از بالای دستگاه گاز سوز تا کلاهک روی دودکش مشترک در فضای بیرون ساختمان است.

اندازه گذاری در دو مرحله انجام می شود در ابتدا سایز رابط های دودکش محاسبه می گردد . با کمک H ، R  و Q هر دستگاه از جدول 17-8-2-الف مبحث 17 مقررات ملی ساختمان ویرایش سال 89 اندازه رابط دودکش هر وسیله گاز سوز طبق شکل بالا بدست می آید.

ب – اجرای دودکش مشترک در طبقات به شرطی مجاز است که هوای لازم برای احتراق مستقیما از هوای خارج تامین شود و دسترسی به دستگاه گاز سوز از بیرون انجام شود . تحت این شرایط فقط امکان نصب  دستگاه در خارج فضا وجود دارد. بنابراین برای آبگرمکن یا پکیج در تراس این طرح امکان استفاده دارد.وسایل گازسوز دارای مشعل تحت فشار (فن دار) که در طبقات نصب می شوند باید دارای دودکش مستقل باشند.برای اندازه گذاری دودکش  مشترک در طفقات به روش زیر اقدام می شود.