در پایان دوره پنجم هیات مدیره سازمان استان تهران بنا به برایند ارای مختلف از جهت تحقق مطالبات صنفی اقبال عمومی برای تغییر در اعضا هیات مدیره سازمان مقبولیت نسبی یافت و در این منظر تشکلهای خود خواسته از جمله گروه گام، نود و کانون شهریار منشا حرکتهای صنفی جدید را پایه گذاری کردند. در این میان گروه اینترنتی گام با قدمت بیشتر بر اساس فهرست 25 نفره خود با حضور 17 نفره آن فهرست در میان اعضا هیات مدیره منتخب به طور قطع به عنوان پیروز نتایج انتخابات مشخص گردید.
هر چند با شکل گیری هیات رئیسه سازمان و سایر نهادها مشخص شد توان گروه گام در هدایت این افراد به سمت مطالبات صنفی مورد نظرشان ارام ارام از مسیر مورد نظر منحرف شده تا جایی که میتوان گفت که دیگر ان اکثریت مطلق اولیه در منتخبین انها مشاهده نمیشود. همین امر موجب عصبانیت این تشکیلات از نحوه اداره سازمان و پاسخگو بودن ان در قبال اعضا را در قالب ارسال ایمیل های مختلف و اعلام نارضایتی از نحوه عملکرد سازمان را بنا به دیدگاه خود سبب گردیده است.
باید یادآور شد خود کرده را تدبیر نیست .اگر در یک سیستم ما خود را متولی یک جریان می دانیم بایستی نسبت به تفکرات خود قدری متعهد بوده و یاد بگیریم کاری تشکیلاتی و صنفی در بعضی مواقع ممکن است موافق میل ما نباشد. در این رهگذر با تجدید قوا و اصلاح اموری که پدید آورنده این موانع گردیده اند سعی در بازسازی جریان پویای تفکری باشیم. بهر حال با توجه به نزدیک بودن انتخابات هیات مدیره استان بنظر می رسد بایستی قدری پوست اندازی شود. معیار انتخاب و ارایه فهرست بدور از سیاست بازی و رفاقت بازی بر اساس یک سری معیار که به اطلاع عموم همفکران رسانیده شده و قابلیت اجرا بر اساس شرایط موجود جامعه را داشته باشد، رقم خورد. حضور افراد متعهد به صنف، با استقلال رای، دارای اندیشه و فهم از سیستم نظام مهندسی و کنترل ساختمان، فعال در صنف، کلی نگر و نه جزیی نگر، اهل دانش و فن، اشنا به صنمعت ساختمان و امور نظام مهندسی، چهره موجه در حرفه، و ده ها صفت قابل تعریف می تواند روند تحول در سازمان را با اثر بخشی مواجه سازد. هرچند تغییرات در دوره ششم منشا تحولات مناسب در استان تهران بوده است. اما شاید انچه مورد انتظار جامعه مهندسی در صنعت ساختمان بوده محقق نشده است. به امید روزی که بتوانیم سربلند نسبت به انتخاب خودمان برای رسیدن به اهداف متعالی به خود ببالیم.