بخشی از زندگی نامه ويليس هاويلند کرير مخترع تهويه مطبوع
او يک قرن پيش در شمال شرقی ايالات متحده امريکا زندگی می کرد. ويليس هاويلند کرير تنها فرزند يک خانواده پر جمعيت بود که تمام دوران کودکی خود را در بين بزرگسالان خانواده از قبيل پدربزرگ و مادر بزرگ و عموی خود گذراند.
او پس از گذراندن دوران متوسطه وارد دانشگاه کورنل در شهر ايتاکا درايالت نيويورک گرديد و در دوران کارشناسی با وجود بورسيه بودن جهت کسب درآمد، مجبور بود کارهائی از قبيل چمن زدن، هيزم ريختن در کوره ها و غيره را انجام دهد.
او در ژوئن ١٩٠١ با در دست داشتن مدرک مهندسی مکانيک به استخدام شرکت بوفالو در آمد و شروع به طراحی سيستم های حرارتی، جهت خشک کردن رطوبت الوار و قهوه نمود. کرير دراين دوران به اين نتيجه رسيد که اطلاعات موجود به هيچ عنوان جهت طراحی يک سيستم مهندسی کارآمد کافی نبوده و از آن رو او خود شروع به تحقيق در زمينه حرارت هوای خروجی که از روی لوله های بخارآب عبور می کند، نمود و به نتايج شگفت انگيزی رسيد و اين امر در همان ابتدا مبلغی معادل ۴٠،٠٠٠ دلار برای شرکت صرفه جوئی به ارمغان آورد که اين مبلغ صرف اصلاح سيستمهای ضعيف از قبل طراحی شده گرديد.
کرير در سال ١٩٠٢ اولين سيستم تهويه مطبوع خود را طراحی نمود. مشتری او چاپخان های بود که با مشکل چاپ رنگ روبرو بود چون تغيير در گرما و رطوبت محيط موجب تغيير در همنشينی رنگها می شد. نزديک به دو دهه اختراعات کرير اين مکان را فراهم آورده بود تا در محيط های صنعتی دما و رطوبت به صورت علمی تحت کنترل در بيايد.
در سال ١٩٠۶ کرير اولين اختراع خود، وسيله ای برای تصفيه هوا، را به ثبت رساند. کارخانجات نساجی جنوب آمريکا از اولين استفاده کنندگان سيستم جديد کرير بودند. کمبود رطوبت در محيط کارخانجات نساجی بلمونت موجب افزايش بار الکتريسيته ساکن در پنبه شده و اين امر موجب سختی و تيرگی پارچه می گرديد. سيستم کرير رطوبت موجود در محيط را افزايش داد و در يک حد مطلوب پايدار نمود که اين امر موجب از بين رفتن مشکل به وجود آمده گرديد. اولين مشتری خارجی سيستم جديد کرير، يک کارخانه نساجی واقع در يوکوهامای ژاپن بود که در سال ١٩٠٧ اين سيستم را خريداری نمود.