مبحث 17 مقررات ملی ساختمان ویرایش سال 89 اعلام نموده نصب وسایل گازسوز پرمصرف درفضايی که مساحت آنها کمتر از 60 متر مربع ميباشد ممنوع است مگر آنکه هواي مورد نياز جهت احتراق گاز مصرفي آنها از طريق منفذ دائمي که مستقيما به هواي آزاد راه دارد تامين گردد. مساحت بازشو بر حسب حداکثر رفیت دستگاه نصب شده در فضای نصب را در جدول شماره17-7-2 به شرح زیر ارایه نموده است
روش تامین هوا از خارج که در 17-7-5-8- ب همان مبحث قید شده که با نصب یک دهانه مستقيم دريافت هوا از محل نصب دستگاه به بيرون ساختمان با کانال افقی يا قائم که دهانه ورود هوا به فاصله 30 سانتيمتر از سقف بوده و دهانه آن دست کم يک سانتيمتر مربع به ازای هر 116 کيلو کالری در ساعت ظرفیت دستگاه نصب شده باشد انجام خواهد شد. این قانون در میحث 14 مقررات ملی ساختمان ویرایش سال 91 و نیز استاندارد NFPA54 عنوان شده است. برای مقایسه این بند قانونی با جدول مذکور یک جدول مقایسه ای در زیر تهیه شده است. این جدول فقط برای ساختمان درز بند معمولی با روش تامین هوا از خارج صادق است.
|
ردیف |
مصرف وسیله گازسوز (مترمکعب در ساعت) |
مساحت بازشو (سانتیمترمربع) جدول 17-7-2 |
مساحت بازشو (سانتیمترمربع) بند 17-7-5-8- ب |
|
1 |
30000 |
150 |
258 |
|
2 |
50000 |
210 |
431 |
|
3 |
70000 |
250 |
603 |
مشاهده می شود مساحت بازشو در جدول 17-7-2 بسیار کمتر از مقادیرتعیین شده در متن استاندارد است. بنابراین تعیین مساحت بازشو در این حالت از جدول 17-7-2 برای محاسبه تامین هوای احتراق کارایی لازم را نداشته و اصلح است مبنای محاسبات براساس مفاد مقررات بند 17-7-5-8- ب باشد.