وب سایت دکتر رامین قاسمی اصل

مهندس نوذر نوذری کانیدای رشته عمران کد انتخاباتی 3094

نظام مهندسی ساختمان استان تهران سازمانی با بیش از صدهزار نفر عضو جزو بزرگترین سازمان های غیر دولتی کشور می باشد این مجموعه تقریبا با دو دهه فعالیت هنوز نتوانسته به جایگاه واقعی خود درسطح جامعه دست پیدا کند.امروزه فعالیت مهندسان جوان و فارغ التحصیل که جویای کار می باشند و با عضویت در سازمان به دنبال فرصت شغلی در راستای رشته تحصیلی خود می باشد بسیار بیشتر شده است اما شاغلین در صنعت ساخت و تولید ساختمان کمتر افراد تحصیل کرده می باشند این یکی از مشکلات عمده در ساخت می باشد که باعث افزایش هزینه و هدر رفت سرمایه های ملی و مصرف انرژی بیشتر(برق ،گاز ،آب) می شود. سالانه میلیاردها تومان هزینه ساخت و ساز در استان تهران می شود به طوری که هزینه زمین و ساخت به ارقام میلیاردی می رسد حال اگر همین سرمایه در شهرک های صنعتی به تولید و ساخت بپردازد می تواند ده ها شغل ایجاد کند پس لزوما سرمایه گزاری فقط در بازار مسکن جهت خروج از رکود در دوره پسا تحریم راه حل نیست که بایستی به اشتغال هر قشری در بازار مسکن جهت ساخت کمک نمود و قشر شایسته و تحصیل کرده را حذف نمود.

احداث کارخانه های سنگین در صنایع فولاد و سیمان و...در صنعت ساختمان و عمران باعث نشده که قشر تحصیل کرده و مهندس به اشتغال برسند و برعکس با این توسعه و خارج شدن صنایع سنگین از کشورهای توسعه یافته و وارد شدن به کشور های در حال توسعه برای نیروهای کارگری کار ایجاد شده و قشر تحصیل کرده را برای کار مجبور به مهاجرت به کشورهای توسعه یافته که برای نیروی متخصص کار است نموده است. آلودگی های زیست محیطی و نسبت اشتغال پایین قشر تحصیل کرده و مصرف انرژی بالا ناشی از این سیاست می باشد. شرکت های دانش بنیان در زمینه های مهندسی هنوز آنگونه که در برنامه های توسعه کشور مشخص شده نتوانسته از این نیروی انسانی متخصص استفاده بهینه نماید. به طوری که بیکاری در بین افراد تحصیل کرده بیش تر از سایر طبقه ها می باشد. این زمینه ی کار با حداقل حقوق و مزایای پایین را برای گروهی که برای آبرو و شخصیت فقط کار می کنند بوجود آورده است. کافی است به ادارات دارایی و مالیات استان تهران سر بزنید تا متوجه بشوید چند هزار مهندس سالانه زیر حداقل حقوق مصوب سالیانه در تهران فعالیت نموده اند و معاف از مالیات شده اند.

حال آنچه که همواره همه می گویند سرمایه مادی سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران است اما آنچه سرمایه واقعی سازمان است اعضا سازمان نظام مهندسی تهران است. این نیروی انسانی متخصص سالهاست که خواهان شایسته سالاری در فعالیت های ساختمانی و عمرانی و.. می باشد آنچه خواسته این گروه بوده حفظ شان و جایگاه مهندسان و خدمت به کشور می باشد. هیچ عقل سلیمی نمی پذیرد که نیرویی که صلاحیت و شایستگی فعالیت در زمینه ای را دارد در کنارگذارده و از قشری دیگر در آن فعالیت استفاده نماییم.

اگر منابع نامحدود سازمان، از انرژی و پول داشته باشد، رویکرد آزمون و خطا در تصمیم گیری ها جواب می‌دهد. اما مهندسان که مشکلات را حس می‌کنند دریافته‌اند زمان و عمری که برای شناخت مشکل می‌گذارند در برابر زمانی که افراد و مدیریت سعی در حل مشکل با روش آزمون و خطا دارند، بسیار کمتر است. حمایت اعضا درون سازمان نظام مهندسی به عنوان پشتیبان اعضای هیات مدیره کمک می نماید تا خواسته های مهندسان در جامعه بیرونی پژواک بیشتری پیدا کند. سازمان نظام مهندسی که بزرگترین و با ارزش ترین سرمایه اش نیروی انسانی متخصصش می باشد بایستی امید حضور ده ها هزار نفری اعضا را داشته باشد که متاسفانه این چنین نبوده است اما دوره هفتم می تواند مشارکت و تعهد نیروهای سازمان را افزایش دهد. برگزاری مجامع در سالن های چند صد نفری از بین بیش از صد هزار عضو شاید نا امید کننده باشد. اما امید این است که مهندسان با اتحاد و همبستگی و پشتیبانی از سازمان نظام مهندسی ساختمان به سمتی حرکت کنند که برای برگزاری مجامع عمومی شاید فقط استادیوم آزادی امکان حضور اعضا و جمع کردن آنها باشد نه یک سالن کوچک. مدیریت مشارکتی و فرستادن نمایندگان به جمع تصمیم گیرندگان محدود (اعضا حضور یافته) در زمان کنونی یک جنبه تشریفاتی به خود گرفته و روز به روز از فلسفه وجودی آن فاصله می گیرد.

موقعیت‌های کنونی سازمان به چشم راحت دیده می‌شوند چون آن‌گونه‌ای که ما فکر می‌کنیم یا احساس می‌کنیم باید باشند، نیستند. مشکل در واقع انطباق نداشتن بین آن‌چه که ما مهندسان می‌خواهیم و آنچه که در حال حاضر داریم است. این مرحله به ارزش‌ها و انتظارات مهندسانی مربوط می‌شود که تحت تاثیر مشکل عدم شایسته سالاری در کار قرار گرفته‌اند. شایستگی نیروهای ساخت و ساز و مجریان می تواند به جایگاه شغلی و صنعتی کشور کمک نماید سالانه سرمایه های گسترده ای در این بازار وارد می شود به طوری که حتی از بودجه های عمرانی کشور نیز بیشتر است اما عمر مفید ساختمان های ما در ایران بسیار کمتر از ساختمانها در سایر کشورها می باشد. مسکن به عنوان کالایی مهم که هم نقش بسزایی در زندگی و ازدواج جوانان دارد و بخش قابل توجهی از سرمایه افراد را تشکیل می دهد نیاز به استانداردهای خاص خود می باشد. طرح هایی همچون تعاونی مسکن و مسکن مهر نشان از اهمیت این موضوع در سالهای گذشته داشته است.

وزارت مسکن امروز به تقویت جایگاه سازمان نظام مهندسی با حذف دو شغله ها وتایید صلاحیت افرادی که بتوانند در سازمان به فعالیت پرداخته و جلوی افرادی که فقط از عضویت در هیات مدیره سازمان به عنوان اتیکت استفاده نمایند جلوگیری کرده است و به اعضا سازمان در جهت تعیین نقشی سرنوشت ساز کمک نموده است.

حضور مهندسان در سازمان خود و جلسات آن خود تعهد سازمانی می باشد که هر عضوی نسبت به سازمان خود دارد. بدانیم تحول از ما اعضا شروع می شود. نیروی سازندگی سازمان و جامعه، مهندسان هستند. حمایت اعضا از سازمان خود به آن اعتبار می بخشد. سرمایه های سازمان پدران و مادران مهندسی است که فرزندان این مرز و بوم را تربیت می کنند اعضا آینده سازمان نیز همین فرزندان مهندسان امروز هستند. خانواده مهندسی اگر در جامعه درد بکشد جامعه گرفتار و درگیر می شود. خواسته مهندسان استقرار شایستگی در ارجاع و اجرا می باشد تا توسعه پایدار و همسو داشته باشیم.

اگر بسیاری از ما مهندسان در تصمیم گیری‌ها و انتخاب‌های خود مردد می‌شویم، به این دلیل نیست که نیروهای متخصص را به خوبی نمی‌شناسیم و یا تبعات انتخاب هر گزینه را نمی‌دانیم. بلکه بسیاری از تردیدهای ما به این دلیل است که اولویت‌های خودمان در منافع شخصی زودگذر و بی توجهی و یا منافع نیروهای مهندسی در کشور را آنچنان که باید نمی‌دانیم و نمی‌شناسیم. عملکرد افراد در سازمان تنها به توانایی های آنها بستگی ندارد ، بلکه انگیزه آنها از حضور در سازمان چه اعضا و چه هیات مدیره مهم است.

مهم نیست چه قدر امکانات و نیرو در اختیار سازمان داریم اگر ندانیم چگونه از آنها استفاده کنیم هیچ وقت کافی نخواهد بود. سازمان را به اعضا و اهداف در چارچوب قانون گره بزنیم و نه به افراد در هیات مدیره. دغدغه سازمان بایستی روزی این باشد که مجمع عمومی را در کجا برگزار کند که حضور این همه اعضا را پوشش دهد. حضوری که باعث دلگرمی و امید افرادی که می خواهند عضو سازمان شوند یا در رشته های مهندسی تحصیل نمایند بشود.  به امید روزی که محدودیت مکان برگزاری، مشکل باشد نه حضور اعضا. امروز استادیوم آزادی هم کفاف حضورکامل اعضا فعلی سازمان نظام مهندسی استان تهران را نمی دهد. مهندسان هوادار واقعی و غیرتمند تیم سازمان خود باشید.