وقتی خبر تربیت مدرس ساختمان سبز رو روی وب سایت شورای مرکزی دیدم حسابی ذوق کردم که بالاخره قفل مصرف بالای انرژی در کشور شاید با تربیت این مدرسین شکسته شده و زمینه توسعه فن آوری آن به مهندسان فراهم شده و سرانجام اتلاف انرژی در مسیر سرازیری قرار گیرد. علی رغم هزینه بسیار بالای دوره با هر زحمتی که بود مشکل ثبت نام را حل نمودم. هرچند اگر این دوره قرار بود قفل اتلاف انرژی را باز کند بهتر بود که مسئولین با دادن یارانه ثبت نام، مشوق حضور داوطلبین دوره را زمینه سازی می نمودند.
بهر تقدیر روز اول جلسه آموزشی باتقاق دوست عزیزم آقای دکتر ج.پ. در محل هنتل المپیک حضور یافته و به یاد دوران تحصیل در ردیف اول کلاس مستقر شدیم . دوره توسط اساتید کشور چک با مدیریت انجمن مدیریت سبز ایران شروع شد. حدود پنجاه نفر از اقصی نقاط ایران برای حضور در دوره آمده بودند. با شروع دوره متوجه شدم اساتید آموزشی اصول مربوط به ممیزی انرژی را برمبنای اطلاعات اتحادیه اروپا و ضوابط اختصاصی آن را بر مبنای قوانین جمهوری چک به همراه اصول مربوط به برچسب انرژی را میخواهند توضیح دهند. در ابتدا احساس حقارت به من دست داد که چگونه این همه استاد فرهیخته در این کلاس هستند اما مثل اینکه از اصول مصرف انرژی و چگونگی اتلاف انرژی بی بهره اند. چون اساتید مدعو در خصوص مبانی موارد فوق مسغول سخنرانی بودند. این سخنان با ترجمه همزمان احساس حضور در کشور ایران را بیش از پیش در قلبم تداعی می کرد. با گذشت زمان احساس حقارت به جسارت نزدیکتر شد. زیرا به نظر می رسید طراحان دوره از آنچه در ایران عزیز سالها در این زمینه تهیه و تدوین شده بی خبرند. و ما باید کارهایمان را با گروکشی از اجنبی یاد بگیریم. انچه در روز اول و نیمه روز دوم بیان شد صرفا اصول حاکم بر ضوابط اتحادیه اروپا بوده که در عمل قابل تطبیق با کشور ما نیست. هر چند اصول اولیه یکسان است اما در جزییات مسایل و دیدگاهها کاملا متقاوت و متاثز از اقلیم و فرهنگ و منابع انرژی متاثر است. در کلاسی که تدوین کنندگان استاندارد برچسب انرژی ایران و مدرسین ممیزی انرژی ایران در آن حضور دارند ارایه اطلاعات نامناسب و ناهماهنگ که انتظار تربیت مدرس از دل آن برخاسته باشد امری دوری از ذهن است.
خستگی و کسالت سبب شد تا با دعوت از یکی از متخصصان ایرانی صاحب نام حاضر در کلاس یک آموزش توجیهی برای اساتید مدعو در مدت سی دقیقه ارایه شود تا آنان بفمهند که ما یک قدم آز آنان در قوانین حاکم بر حوزه ممیزی انرژی جلوتر هستیم . مشکل ما قانون نیست بلکه شیوه اجرای قانون است.
دروه دو روزه تمام شد وسپس دوره دو روزه دیگری هم برگزار شد. در این بین ناگهان پیامکی با مضمون زیر آمد
سلام دانش پژوه محترم دوره اموزشي تربيت مدرسين انرژي(ساختمان سبز)،ضمن عرض پوزش فراوان به اطلاع مي رساند با وجود ٦ماه برنامه ريزي و صرف هزينه هاي ملي از سوي انجمن مديريت سبز ايران،متاسفانه بخش أعظمي از هزينه مدرسين دوره و هتل برگزاري از سوي سازمان نظام مهندسي(شوراي مركزي) پرداخت نگرديد بنابراين تفاهم نامه بنياد جهاني انرژي كن لم يكن و دوره اموزشي شما ناقص و امكان إتمام و صدور گواهينامه از بين رفته است.
این پیامک مثل خنجری بر سینه تشنه گان علم فرونشست. چون هم هزینه کردیم ، وقت گذاشتیم اما چیزی دستمان را نگرفت. چی فکر می کردیم و چی شد.